เริ่มต้น…อีกครั้ง เราเคยลองเขียนบล็อคหรือไดอารี่ออนไลน์มาหลายครั้งแล้ว ไม่ว่าจะเป็น Storythai, Blogspot, Diaryhub ทำไปได้สักพัก พอเบื่อก็เลิกเขียน เริ่มแรกที่เราอยากมีบล็อคเป็นของตัวเองมันเกิดขึ้นเมื่อปี 2004 เป็นปีที่เราตัดสินใจไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน เราได้เข้าไปอ่านบทความ เรื่องเล่า ประสบการณ์ของใครหลายๆคนที่ไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน เราเลยมีความคิดที่จะเขียนประสบการณ์ของตัวเองเก็บไว้บ้าง แต่..พอเขียนไปได้สักพักเราก็เลิก
.
เรากลับมาลองเขียนอีกครั้งตอนเราไปตามล่าความฝันสมัยมัธยมของเรา คือ ตอนที่ไป Walk-in Qatar Airways ในฐานะพนักงานตอนรับบนเครื่องบิน ช่วงเวลาที่รออีเมลล์ตอบรับ มันทั้งตื่นเต้นและลุ้นมากว่าเราจะได้ Congratulation Email ( อีเมลล์ตอบรับ ) หรือ Regret Email ( อีเมลล์ปฏิเสธ ) เราเลยตัดสินใจที่จะเขียนประสบการณ์ของเราเก็บไว้อีกครั้ง แต่…ไปได้ไม่ถึงไหน เรียกว่าล่มตั้งแต่ยังไม่เริ่มเลยก็ได้
It's never too late to start again
มาถึงความคิดที่จะเขียนบล็อคครั้งนี้ของเรา เริ่มจาก..เราเปลี่ยนอาชีพอีกครั้ง เปลี่ยนจากทำงานข้างหลังของเครื่องบิน (ในเคบิน) มาอยู่ข้างหน้าสุด (ที่เห็นท้องฟ้าชัดมาก) เป็นการตัดสินใจครั้งสำคัญและเป็นการใช้งบประมาณในการทำให้ความฝันอีกอันนึงของเราเป็นจริงมันค่อยข้างที่จะสูง มีคนรอบตัวหลายๆคนถามถึงเหตุผลที่ตัดสินใจ การเลือกสถานที่เรียนของเรา เราเลยอยากจะเขียนบันทึกเรื่องราว ประสบการณ์ของเราเก็บไว้ หรืออะไรก็ได้ที่เราไปเจอมา เพราะตัวเราเองเป็นคนความจำสั้น จำรายละเอียดเรื่องราวที่ไปเจอมาไม่ค่อยได้
.
อีกหนึ่งในหลายเหตุผลที่ทำให้เราเลิกเขียนบล็อคนอกจากความขี้เกียจและเบื่อแล้ว คือการที่เราต้องคอยหา theme สวยๆ น่ารักๆ คอยอัพเดต คอยเปลี่ยนตลอดเวลา เพื่อที่ตัวเราเองจะได้ไม่เบื่อ จนเรามาเจอบล็อคของหลายๆคนที่มีความเรียบง่าย ไม่ต้องวุ่นวาย ยุ่งยาก มันเราให้เราตัดสินใจที่จะกลับมาเขียนอีกครั้ง โดยเลือกที่จะใช้ธีมเรียบๆ ง่ายๆ แทน และค่อยพัฒนาต่อไป
#เตือนตัวเอง >> อายุเพิ่มขึ้นอีกปี..เริ่มทำอะไรจริงจังได้แล้วนะ
W A N U S N U N 